Gado Gado oftewel een mix

4 mei in de avond.
Een gigantische regenbui is losgebarsten en dus tijd om een verslag te schrijven.
De mensen hier vinden het maar wat leuk om een praatje met ons te maken en wij met hen. Als eerste vragen ze zich af waar ik vandaan kom, want ik lijk op hen, iets lichter kleurtje, maar mijn haar is anders en toch lijk ik indonesisch maar toch ook weer niet, hoe zit dat toch? Wanneer ik zeg indo belanda dan is het gelijk van oh.... je bent gado gado...half half en vragen gelijk of ik bahasa spreek.
Helaas niet dus alleen een paar woorden en hoe langer ik hier verblijf des te meer woorden komen bovendrijven van vroeger. Omdat ik vertel dat mamsie uit Borneo komt dan krijg ik gelijk meer korting op bijna alles... ja scheelt echt hoor.
Voor alles moet worden onderhandelt en het is al zo goedkoop maar het hoort bij het spel... dus ik doe daar leuk in mee en wanneer de prijs te hoog is zeg ik adoeh ik ben indo toch, ze lachen dan en zeggen als je bahasa spreekt dan krijg je korting , terwijl ze weten dat ik dat niet kan, alleen die paar woordjes. En dan kom ik tijdens het onderhandelen met 1 zin in het bahasa en dan beginnen ze keihard te lachen en zeggen dat ik dat speciaal geleerd heb, maar ik heb het dan wel voorelkaar dat de prijs weer lager word. Het zinnetje hou ik lekker voor mezelf.

Vandaag een hele mooie trip gemaakt van 5 uur op de boot voor de prijs van een cocktail. Ongelooflijk toch?
Vanuit Gili Trawagan naar Gili Meno gevaren en toen naar Gili Air. Op 4 plaatsen gesnorkeld en mooie vissen en blauw koraal gezien en nu komt het jazeker we hebben ze gezien de grote zeeschildpadden. Wauw!!!
Prachtige eilanden, stuk voor stuk, de een nog rustiger dan de ander, helderblauwe zee, wit zandstrand, ons hoor je echt niet klagen hoor.

Elke dag smeren en smeren eerst zonnebrand dan wachten en vervolgens deet heel veel deet. Tis echt nodig alhoewel de locals zeggen dat het op Trawangan wel meevalt maar op de andere 2 eilandjes is het veel erger, maarja ik vind eentje al teveel .

Ook vanavond weer om rakoesje Erik gelachen, nog voor ik iets kon zeggen was het hap slik weg. Hij had vis besteld maar toen het op tafel werd gezet, zag ik gelijk dat het niet de vis was die hij besteld had maar voordat ik het wist had hij er al van gegeten en vond het lekker, de ober ontdekte de fout maar te laat en Erik kreeg alsnog de goede vis terwijl hij de andere al op had, sorry fout van de bediende en hoefde er niet extra voor te betalen.

Ondanks dat ik hier niet geboren ben voelt het aan alsof ik thuiskom, nog meer dan de eerste keer toen ik op Bali was en ik begin al net zo te praten met die andere klemtoon.....indo's weten wel wat ik bedoel.
Nog twee nachten en dan moeten we helaas weer met de boot terug naar Bali, maar zover is het nog niet maar ik maak wel vast plannetjes voor de dingen die wij nog willen zien en doen daar.

Voor nu selamat tidur.